Nyårsklukką

Rindj, klukka, rindj að swipend nordlysstjyum,
dait ietjįnyårsną̊tį klaundjin bjär
mes gambelåreð legg sig nið og där …
Rindj själrindjnindjį borter ollum byum!

Rindj inn nų nyað og rindj aut nų gamblað,
mes åreð ir ien stjåvend fuost minut!
Rindj lyngnį aut, ą̊ ennes makt djär slut,
rindj sannað inn að uoss so avum famblað!

Rindj tröstį inn og taunką losä yr bandum,
so sordjį gnagend knåytt min fastan knaut
Rindj ateð raikam og rotåm millą̊ aut,
försuonindjį rindj inn i ollum landum!

Rindj aut förtaleð, lieðskų, djietuordsfluoðer,
oll nevogiet so sir ą̊ oðran nið
Rindj inn ien eller, tjärlieksfuller tið,
dar menistją i oðram sir ien bruoðer

Rindj menistjų upp yr mörknį ą̊ ir niði,
og aut i lyöseð stell nų ennes stig
Rindj aut yr wärdn tusn år åv krig,
rindj inn i wärdį tusn år åv friði!

 

E. Fredins svenska översättning ”Nyårsklockan” (1890) och A. Tennysons original ”Ring Out, Wild Bells” (1850) i tämligen fri kombination översatt till älvdalska (bjärrkallmą̊leð) av Gunnar Nyström (2016)